Ve Bir Mum Yakın!

Nâzım Hikmet ne güzel söylemiş: “Ben yanmasam / Sen yanmasan / Biz yanmasak / Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?” Ama binlerce mum yakılırsa; karanlıkları yok etmek için kimsenin yanmasına gerek kalmaz! Avrupa Birliği’ne girme hayalleri kuran ülkemizi, orta-gelir tuzağından sonra Orta-Doğu tuzağına düşüren hükümetimiz, attıkları her adımın bedelini sadece muhalifler ödeyecek sanıyorlarsa oldukça yanılıyorlar. Bu hamleleriyle tüm dünya basınına bomba etkisiyle düşen iç siyasetimiz, İmamoğlu’nun şöhretini tüm dünyaya duyurmakla kalmadı, Türk iç siyasetini Türkiye’nin değil dünyanın konusu yaptı. Peki neden? Türkiye’yi Avrupa’nın parçası olarak görenlerin gözüne Türkiye’nin nasıl demokrasiden yoksun bir Orta Doğu ülkesi olduğunu göstermek için. Türkiye haberlerinin yerinin “Avrupa”nın değil, “Orta Doğu”nun altında yer almasını göstermek için. Türkiye’nin yatırıma değer bir ülke olmadığını göstermek, Türk ekonomisine az da olsa güvenen, ışık görenlerin ışığını söndürmek için. Türkiye’yi bir tek kendi insanının gözünde değil, tüm dünyanın gözünde “umutsuz vaka” yapmak için. Ve öte yandan bunların hiçbirini gözü görmeyen, kendi çıkarları uğruna “dünya yansın” diyenler… Ne kendisine ne Türk halkına saygısı olanlar. Tarih onları nasıl yazarmış hiç umursamayanlar…. Modern Türkiye tarihinde Atatürk’ün armağanı Türk devletine en büyük kötülüğü yapanlar. Economist konuyu manşetine “Erdoğan’ın başlıca rakibinin hapse atılması, Türk demokrasisine vurulan bir darbe daha” diye taşıyarak ekliyor: “….Türk savcılar, İmamoğlu için adeta eski Sovyet yöntemine başvuruyor: ‘Bana adamı göster, sana suçunu bulayım.’ Son üç yılda, İmamoğlu hakkında yolsuzluktan 2019’daki seçim zaferini elinden almaya çalışan seçim görevlilerine hakarete kadar çeşitli suçlamalarla birçok soruşturma ve iddianame düzenlendi. Şimdi ise kendisine yöneltilen suçlamalar arasında suç örgütü liderliği, terör örgütüne yardım, rüşvet ve kamu ihalelerinde yolsuzluk yer alıyor. “Hükümet, hiçbir şeyi şansa bırakmak istememiş gibi görünüyor. Gözaltına alınmadan bir gün önce, İmamoğlu’nun üniversite diploması iptal edildi. Türkiye'de cumhurbaşkanlığına aday olabilmek için yasal olarak üniversite mezunu olmak gerekiyor. Adalet Bakanı Yılmaz Tunç, belediye başkanının tutuklanmasından kısa bir süre sonra yaptığı açıklamada, ‘Yargı soruşturmaları ve davalarını Cumhurbaşkanımızla ilişkilendirmek en hafif tabirle cüretkâr ve sorumsuz bir tutumdur,’ dedi. ‘Yargı kimsenin talimatıyla hareket etmez.’ “Birçok Türk, İmamoğlu’nun hakkında yeni davalar açılacağını bekliyordu, ancak doğrudan hapse atılmasını bekleyen pek yoktu. Washington merkezli Orta Doğu Enstitüsü’nden Gönül Tol, ‘Erdoğan’ın standartlarına göre bile bu çok büyük bir adım,’ diyor. Erdoğan’ın, Donald Trump’ın başkanlığını örnek aldığını da ima ediyor: ‘Trump öyle bir kaos yarattı ki, yabancı otokratlar artık istediklerini yapabileceklerini düşünüyor.’ “Zaten kırılgan olan Türkiye demokrasisinin geleceği oldukça karanlık görünüyor. Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı ve olası cumhurbaşkanı adaylarından biri olan Mansur Yavaş da İmamoğlu ile aynı akıbeti yaşayabileceğini ima etti. Siyaset bilimci İbrahim Uslu, ‘Türkiye, siyasi rekabetin neredeyse imkânsız hâle geldiği bir modele doğru evriliyor’ diyor.” Anlayacağınız içler acısı halimiz tüm dünyanın gündeminde yer alırken ben yazımı umutsuzlukla noktalamak istemiyorum. Çünkü her şeye rağmen umutsuz hissetmiyorum. Biliyorum ki karanlığın en koyu olduğu an, aydınlığın en yakın olduğu zamandır. Yazımı babam Ahmet Taner Kışlalı’nın bir yazısından alıntıyla bitirmek isterim: "Şimdi sıra, Atatürk‘ün yaktığı ateşin ışığında aydınlanmış olanlarda. Karanlığı lanetlemek yerine, bir mum yakın! Yakılar her mum, başka mumların da yakılmasını özendirecektir. Yakılan her mum, sadece karanlığı biraz daha yok etmekle katmayacaktır; yakanın umutsuzluğunu da yok edecektir. Karanlıklar sizi korkuttuğunda, kendi kendinize sorun: – Karanlığı yenmek için ben ne yapabilirim? Ve bir mum yakın!"