Önseçim gerekçeleri samimi değil

Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu tam eküri oldu. Özgür Bey’in tarafsız ve adil genel başkan söylemi artık inandırıcı değil. Zira cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda, resmen Mansur Yavaş ekarte ediliyor ve Ekrem İmamoğlu’nun önü açılıyor. Resmî gerekçeleri, “Erken seçim erken aday açıklamayı gerektirir.” Diğer bir afişe sebepleri “Ekrem İmamoğlu aday olursa, ona siyasi yasak getiremezler.” Önce ikinciden başlamak gerekirse; yargı engeline takılma riskinden korunma yolu aday olmak değil, CHP Genel Başkanı olmaktır. Bunun içinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’ndan ayrılmak icap eder. Hem, madem erken adaylık erken seçim gerekçesine bağlanıyor, o halde İstanbul görevinden ayrılmak zaten bir problem teşkil etmez. Bir anlamda, söylemlerinin mantıksal sonucu ve samimiyet testi Ekrem İmamoğlu’nun Genel Başkanlığa soyunmasaydı. Ancak ne Özgür Özel bunu kabul ederdi. Ne de, yakın zamanlarda erken seçimin garantisinin olmayacağını iyi bilen Ekrem Bey, Büyükşehir’in imkânlarını terk ederdi. Bu kararlarıyla, Ekrem İmamoğlu Mansur Yavaş'ın önünü kesiyor, Özgür Özel de genel başkanlık makamını sürdürme imkânı buluyor. Ancak burada gözden kaçırılan en önemli konu, Mansur Yavaş’ın bu süreçte tamamen devre dışı bırakılmasıdır. CHP’nin cumhurbaşkanlığı için yüzde 30 civarındaki oy oranı kifayet etmez. Merkez ve merkez sağdaki milliyetçi seçmenle ittifak kurulması kaçınılmazdır. Daha ortada bir ittifak bile yokken belirleme yapmak, ittifak mantığına ters düşer. Örneğin, İYİ Parti Genel Başkanı Müsavat Dervişoğlu bu duruma “Ne münasebet!” diyebilir. Önceki seçimde de aday dayatılmış ve ittifak çatlamıştı. Açık gerçek; Merkez sağ seçmen, bu kesime daha yakın olan Mansur Yavaş’ı tercih eder. Dürüst ve samimi bir yaklaşımın siyasette en önemli yükseltici faktör olduğu hâlâ kavranamıyor. Ön seçim projesi, söylenenin dışında niyetler barındırdığı için, şimdiden deşifredir ve büyük olasılıkla umulan yararı sağlamayacaktır.