İstikrar programı düzgün gidiyor mu?

Ekonomik kriz dönemlerinde krizden çıkılması işlerin rayına oturması sadece faiz artırarak, harç ve cezalara güvenerek, dolaylı vergiler artırılarak çözülemez. Bunun mali ayağının olması gerekir. O da kayıpsız tahsil edilecek vasıtasız vergidir. Lüzumundan fazla efektif para var piyasada. Lüzumundan fazlası enflasyonu artıran sebeplerden biri. İşveren pozisyonunda olanlardan sigorta primlerini yatırmayan devlet özel sektördeki işverenlere esaslı bir yaptırım yok. Örneğin belediyelerden önemli bir kısmı çalışanın kendi paylarına düşen primlerini ödemiyorlar. Buna karşın devlette bunu takip eden kişiler görevlerini yapmamış oluyor. Emekli maaşlarının düşük kalmasının bir sebebi de bu. Emeklilere ödenen maaşlarda aynı yap işlet devret modelinde olduğu gibi ilgisiz insanlara yük biniyor. Sonra sadece ağlayan çocuğa süt verir gibi yapılıyor ve işler karma karışık hale geliyor. Yukarıda açıkladığımız konular gelir dağılımını büsbütün bozuyor. Hem klasik katmanlar anlamında hem de bölgeler arasındaki kişi başına düşen gelir anlamında. Diğer yandan 32 sayılı kararın sermaye hareketleri bölümünden istifade ile yurt dışına çok yüklü miktarda para transferi yapılıyor. Bu da döviz ihtiyacımıza menfi etki ediyor. Devlet istese çok kısa zamanda bunları geri getirebilir. Kara olanına el koyar, ak olanının vergisini alır. Rasyonel politikalar uygulayacağız diyen makamlar, gelecek seçimler düşünüldüğü ve gelecek nesiller akla gelmediği için olması gereken politikaları uygulayamıyorlar. Mal ve hizmet üreten firmalar işlerini müdebbir bir tacir anlayışıyla yönetmek durumundadır. İşini istihdam temini için kurmamıştır. Bir tek hedefi vardır, mevzuat içinde kar etmek. Her ahval ve şerait içinde gemisini yüzdürmek. Müdebbir bir tacir piyasa ekonomisinin geleceğini iyi okuyan kişidir. Bir de televizyon röportajlarında açık açık söylenen sığınmacı çalıştırmak meselesi var. Bunu yapanlar bile bile kaç kanun çiğniyorlar. Devletlilerin de sadece seyrettiklerini görüyoruz. Bu ülkeye yazık.