Buzullar erimeye devam ediyor. 1960 yılında Amery sahanlığından 9 bin kilometrekarelik kopan bir buzulun ardından 315 milyar ton ağırlığında ve 1636 kilometrekarelik D28 adlı buzul son 50 yıl içinde kopan en büyük parça oldu.
Bilim insanları bu bölgede bir kopuşun yaklaştığını hesaplıyorlardı. Amery buzul sahanlığının bu bölgesinde uzun süredir "sallanan diş" olarak anılan daha küçük bir bölge vardı. Kopmak üzere olan buzul, uydu görüntülerinde küçük bir çocuğun düşmek üzere olan süt dişine benzetiliyordu.
Ancak bilim insanlarını şaşırtan, daha büyük bir parçanın kopması oldu. Scripps Enstitüsü'nden Okyanus bilimci Helen Fricker, "Süt dişi yerine azı dişi düştü" diyor. Fricker, 2002'de "sallanan dişin" 2010-2015 yılları arasında kopacağını söylemişti. Fricker, bu olayın küresel ısınma ile bağlantılı olmadığını da vurguluyor ve "Antarktika'nın geleceği hakkında elbette endişeli olmalıyız. Ancak bu olay nedeniyle paniğe kapılmaya gerek yok" diyor.
Buzulların okyanustaki dengelerini sağlamak adına periyodik olarak kopuşlar yaşadığını vurgulayan Fricker, son kopuşun kısa sürede tetiklenen bir gelişme değil, on yıllardır devam eden bir sürecin sonucu olduğunu ifade ediyor.
Antarktika'nın en büyük üçüncü buzul sahanlığı olan Amery, kıtanın doğusunda bulunuyor.